Sterren kijken

Het is een zonnige Woensdagmiddag en Noa en Yara zitten op hun krukjes voor het raam op Yara haar kamer naar buiten te kijken. Kijk! Ster! Roept Yara opeens. En daar ook een! Roept Noa.
Neeeee zegt Yara, dat is de zon. Ow reageert Noa even niet wetende wat ze verder nog moet zeggen.
Kijk! Oma-ster roept Yara. Ja! Roept Noa blij. En daar is Opa-ster! 
Goed gevonden Noa! Heel goed! Complimenteert Yara haar grote zus.
Kijk! Hoor ik Yara weer roepen. Isa-ster! Neeee zegt Noa. Juf Lisa is niet dood. Telt niet. 
Die is bij andere kindjes. Yara houdt vol… toch Isa-ster. Ik zie haar stilletjes wegdromen met een glimlach op haar gezicht.
Dan zegt ze stralend: Yara kan Isa-ster zien, Isa kan Yara-ster zien.
Yara gaat Isa niet vergeten, Isa gaat Yara niet vergeten.